Abel Tasman

Na een heerlijke nacht in het beste hostel waar we tot nu toe hebben verbleven (lekkere douche, cornflakes met melk en fruit als ontbijt, shortbread op het kussen bij aankomst) gingen we zonder verder ook maar iets gepland te hebben op weg naar Abel Tasman National Park. Na ongeveer 2 uur rijden bereikten we het dorpje Marahau wat aan het begin van het park ligt.

In Marahau zijn we een zaakje binnengelopen en hebben we gevraagd wat we het beste konden doen in die halve dag die we hadden. De jongeman aan de balie raadde ons aan om of de watertaxi (want ander vervoer hebben ze niet) naar Anchorage te nemen en vanuit daar in 3-4 uur terug te lopen naar Marahau of met de watertaxi een rondje langs alle stranden en plaatsjes te varen en eventueel op de terugweg bij Anchorage uit te stappen en terug te lopen. Na een cappuccino voor mij en een chai latte voor Sabrina besloten we de hele toer te doen.

Om 10:30 stapten we met een groep van ongeveer 16 man in de watertaxi. Onze schipper, Glenn genaamd, bracht ons eerst naar de Split Apple Rock. Dit is een grote ronde steen in de zee die door midden is gespleten. Glenn vertelde ons dat dat kwam doordat de Maori god van de zee en de Maori god van het land ruzie hadden over wie de eigenaar van de steen was omdat hij bij vloed volledig in het water lag en bij eb volledig bij het land hoorde. De god van het land werd vervolgens zo boos dat hij de steen in tweeën spleet, zodat ieder een deel had. Na het verhaal voer Glenn richting Anchorage.

Niet lang na z'n vertrek werd de boot wil van enthousiasme omdat er dolfijnen gesignaleerd waren! Gelukkig was Glenn net zo enthousiast dus bracht hij ons zo dichtbij mogelijk. Overal om ons heen waren dolfijnen. In groepjes van drie sprongen ze het water uit en kwamen achter de boot aan. Het blijft fantastisch om die dieren in het wild te zien! We zagen zelfs een zeehond lekker dobberen in het water. Maar aangezien Glenn door moest, ging hij richting de kant en meerde aan bij Anchorage waar de eerste mensen van de boot gingen.

Tijdens de tocht langs alle prachtige stranden van het park stapten steeds meer mensen uit. Uiteindelijk zaten alleen wij nog met z'n tweeën in de boot. Gelukkig wist Glenn ons prima te vermaken met z'n mooie verhalen over het park en de dingen die we zagen. Een van de hoogtepunten was het moment dat we langs een aantal zeehonden kwamen die lekker tussen de rotsen aan het chillen waren. Verder is het hele park schitterend. Helderblauw water, mooie stranden en fantastische rotsformaties. De watertaxi zelfs was ook super vet! In volle vaart over de golven terwijl het water langs je spettert en de zon in je gezicht.

Nadat we alle stranden van het park hadden gezien, bracht Glenn ons terug naar Anchorage. Vanuit daar zijn we teruggelopen naar Marahau. Een mooie wandeling van 4 uur door een soort regenwoud met uitzicht op het water en de stranden. Toen we bij Marahau aan waren gekomen was het inmiddels eb geworden dus hebben we een stuk kunnen afsnijden door over het inmiddels enorme strand te lopen. Moe maar voldaan kwamen we bij de auto.

Vanuit Marahau zijn we naar Murchison gereden. Wederom was dit een prachtige route door en langs de bergen met een grote rivier langs de weg. Vooral met de ondergaande zon was dit schitterend!

In Murchison hebben we na wat speurwerk ons hostel gevonden: the lazy cow. Wederom erg knus en gezellig! We hebben zelfs zelfgebakken pompoen cake gekregen. De eigenaar bakt hier kennelijk elke dag een taart of iets dergelijks voor z'n gasten. En ik kan je verzekeren dat er niets mis is met z'n bakkwaliteiten! Jammer dat we hier morgen alweer weggaan!