Death Valley
Door: Diederik
Blijf op de hoogte en volg Diederik
12 Maart 2015 | Verenigde Staten, Lone Pine
Nadat we lekker hadden uitgeslapen, lieten we de drukte van Las Vegas weer achter ons.
Onze volgende bestemming was Lone Pine, een klein Amerikaans dorpje vlakbij de bergen. Onderweg reden we door Death Valley National Park. In de zomer kan het er gemiddeld wel 50 graden worden, maar wij moesten het doen met "maar" 35 graden. Het landschap is droog, kaal en woestijnachtig. Er liggen zandduinen die opwaaien in de wind. Ook kwamen we langs zoutvlaktes. Jeroen kon zichzelf niet bedwingen en moest even de grond likken. Ook ik werd nieuwsgierig en ging met een vinger langs de grond. Het smaakte inderdaad zout.
Eenmaal in Lone Pine checkten we in bij ons hotel en gingen we op zoek naar een plek om te eten. Ons oog was gevallen op een klein zaakje genaamd The Grill. Ze hadden er burgers, vlees en visgerechten. Onze ober vroeg waar we vandaan kwamen en toen we zeiden dat we Nederlands waren, vertelde hij ons dat hij geboren was in Scheveningen. Toen hij klein was is hij met z'n ouders verhuist naar Lone Pine. Ook vertelde hij ons dat de kok een Belgische afkomst had. Dit konden we proeven in de desserts, want die waren verrukkelijk! Nadat we betaald hadden, kwam de kok nog uit de keuken om met ons een praatje te maken. We hadden al allerlei Samson en Gert grapjes in ons hoofd, maar toen de kok een zeer correcte man bleek te zijn, lieten we die toch maar achterwegen. We bedankten hem voor het lekkere eten en gingen weer naar ons hotel.
In ons hotel hebben we nog een wasje gedaan en zijn we gaan slapen.
Onze volgende bestemming was Lone Pine, een klein Amerikaans dorpje vlakbij de bergen. Onderweg reden we door Death Valley National Park. In de zomer kan het er gemiddeld wel 50 graden worden, maar wij moesten het doen met "maar" 35 graden. Het landschap is droog, kaal en woestijnachtig. Er liggen zandduinen die opwaaien in de wind. Ook kwamen we langs zoutvlaktes. Jeroen kon zichzelf niet bedwingen en moest even de grond likken. Ook ik werd nieuwsgierig en ging met een vinger langs de grond. Het smaakte inderdaad zout.
Eenmaal in Lone Pine checkten we in bij ons hotel en gingen we op zoek naar een plek om te eten. Ons oog was gevallen op een klein zaakje genaamd The Grill. Ze hadden er burgers, vlees en visgerechten. Onze ober vroeg waar we vandaan kwamen en toen we zeiden dat we Nederlands waren, vertelde hij ons dat hij geboren was in Scheveningen. Toen hij klein was is hij met z'n ouders verhuist naar Lone Pine. Ook vertelde hij ons dat de kok een Belgische afkomst had. Dit konden we proeven in de desserts, want die waren verrukkelijk! Nadat we betaald hadden, kwam de kok nog uit de keuken om met ons een praatje te maken. We hadden al allerlei Samson en Gert grapjes in ons hoofd, maar toen de kok een zeer correcte man bleek te zijn, lieten we die toch maar achterwegen. We bedankten hem voor het lekkere eten en gingen weer naar ons hotel.
In ons hotel hebben we nog een wasje gedaan en zijn we gaan slapen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
