Los Angeles

Lieve Kitty,

Nadat Diederik de handrem van de auto had gevonden, begon de auto te rijden en konden we ergens komen. Na wat wennen aan de auto zaten we al snel op de snelweg 101 zuidelijk naar Los Angeles.
Voor het eerst zat Diederik achter het stuur van onze prachtige pauperauto maar wel natuurlijk met open dak gereden.

De natuur en het uitzicht op deze snelweg waren wederom om van te genieten. Groene heuvels begroeid met gras plantjes en bomen. De kronkelende snelweg liep van boven naar beneden. Hier en daar waren er enorme veelal houten ranches te zien zoals op Amerikaanse wijze gebouwd zijn. Al weer is ons opgevallen dat auto’s in Amerika kennelijk standaard geen knipperlichten hebben omdat je die maar zelden ziet. Je ziet Diederik er gewoon van genieten als er weer een auto net voor hem van langs komt rijden en de boel af aan het snijden is.

Na enkele mijlen te hebben gereden zijn we gestopt om een klein broodje bij Subway te eten, smaakte overigens prima. De auto hebben we enkele afritten erna ook maar getankt want dat was ook nodig. De reis van vandaag duurde niet heel lang een ca 3,5 uur rijden zou de bedoeling zijn.
Eenmaal aangekomen in de voorsteden van LA kan men verschillende conclusies trekken;
1: Amerikanen kunnen echt geen auto rijden.
2: LA is werkelijk een ……. stad om per auto naar toe te rijden
3: LA alleen maar uit files bestaat ook om 13.00 s ’middags
4: Hier random mensen op de vluchtstrook van de snelweg fietsen…?

Ja mensen bij het lezen van dit blog blazen we beide even lichtelijk stoom af. Het rijden door LA is werkelijk een kriem en totaal niet fijn. Al ben je van de snelweg af is stapvoets rijden samen met nog 100.000 andere auto’s de enige mogelijkheid. Voor de mensen uit de Randstad; kom vooral hier naar toe want jullie doen ook weinig anders dan filerijden het zal een paradijs voor jullie zijn.
Ki-ppen-vel dat is het juist woord wat hier ontbreekt.

Een geruime tijd later (rara hoe kan dat) zijn we toch nog bij de Walk of Fame aan gekomen, het stelt helemaal niet veel voor. Er zijn verschillende sterren in de stoep gelegd over een zeer lange afstand die we niet helemaal afgelopen zijn. Het was niet erg bijzonder je zou niet veel missen in je leven als je dit niet gezien hebt.
Aansluitend hebben we de grote huizen in Beverly Hills nog bekeken, er staat een enkel huis tussen wat ons wel aan staat maar het merendeel is erg kitscherig.

Als laatste zijn we kruipend naar Santa Monica gereden, hier zijn we naar de beroemde pier gegaan. De pier die iedereen wel herkend van GTA of TV. Omdat het al donker was hebben we de pier eens anders ervaren, vele lampjes en dingetjes maken de pier tot een levendig feest.
Bij het teruglopen van de pier naar het land zijn we een leuke tent tegen gekomen waar we gegeten hebben. Inmiddels al 18.30/19.00 hadden de kinders toch wel honger.
Een prima en goed restaurant waar heerlijk eten geserveerd wordt wat rijk aan smaak is en decoratief gepresenteerd wordt.

Nou na dit feestmaal zijn we toch nog thuis gekomen, en het verkeer reed iets sneller dan gebruikelijk stapvoets….. Al met al een lange maar toch een beetje een saaie, soms wat tegenvallende dag. Hopende dat morgen het pretpark en Universal Studio’s het goed kunnen maken.