Naar Yosemite

Na de hoge sequoia bomen was het tijd om op weg te gaan naar Yosemite National Park. Onze lodge lag een klein stukje van het park af, maar aangezien het niet zo ver rijden was, besloten we om eerst wat van Yosemite te gaan bekijken.

De weg leidde ons tussen mooie bomen en prachtige uitzichten, steeds hoger de bergen in. De kronkelwegen werden Diederik af en toe iets te veel. We stopten een keer om bij te komen en om van het uitzicht te genieten.

We vervolgden onze weg berg op en kwamen hier en daar op de weg auto's tegen. Op de weg zijn turnouts te vinden. Dit zijn een soort lange parkeerplaatsen waar langzamer verkeer plaats kan maken voor sneller verkeer. Aangezien de gemiddelde Amerikaan of veel te hard of veel te traag rijdt, zijn turnouts ideale oplossingen voor het overige verkeer. Het is overigens wettelijk verplicht om hier gebruik van te maken.

Op een gegeven moment kwamen we een auto tegen die royaal onder de maximum snelheid reed en ook niet van turnouts gebruik maakte. Dit wekte enige erfenis op, met name bij Jeroen die achter het stuur zat. Na verloop van tijd werden er handen en complete hoofden met lachende gezichten uit het raam van de auto gestoken. Wij kregen de indruk dat wij met opzet belemmerd werden. Na verschillende onbeantwoorde hints in de vorm claxonneren en met lichten seinen, werd al snel duidelijk dat de auto niet wilde wijken. In de virtuele gamewereld van GTA zou deze auto allang van het asfalt zijn verdwenen. Aangezien wij geen wapens in ons bezit hadden, besloten we om toch maar met volle vaart de auto in te halen op het moment dat de weg niet zoveel bochten bevatte. Met een gerust hart konden we de weg weer vervolgen tot we bij Yosemite Valley kwamen waar de mooie bergen en watervallen ons tegemoet kwamen.

Bij het Visitors center hebben we geïnformeerd voor een leuke trail. Wat ons meteen opviel was de grote hoeveelheid aan bezoekers en toeristen. Het was immers ook weekend. Ook kwamen we erachter dat veel mooie plekjes gewoon aan de weg of aan makkelijk te bereiken plekjes lagen. Dit hadden we niet helemaal verwacht, want wij hadden ons al helemaal ingesteld op nog een "Subway-wandeling".

Al met al zijn we in de auto gestapt en zijn we naar onze lodge gereden. Onderweg kwamen we langs een van de mooiste uitkijkpunten van de vallei. Uiteraard zijn we even gestopt om een paar mooie foto's te maken. In een kleine rivier zag je de reflectie van de grijze bergen en het groene gras. Kortom schitterend!

Met open dak zijn we naar onze lodge gereden. Nadat we onze kamer geïnspecteerd hadden, aten we een hapje in de plaatselijke bar. Kennelijk was het er erg populair (of het enige etablissement in de wijde omgevingen) want het was er behoorlijk druk. Persoonlijk vonden we het net een tandje luxer dan McDonald's. Na het eten hebben we de laptop weer gevuld met onze gemaakte foto's en zijn we gaan slapen.